میزان بازدهی کلاس‌های مجازی دروس کارگاهی رشته ارتباط تصویری، بر اساس نظریه ارتباط‌گرایی جورج زیمنس (نمونه مطالعاتی: دانشجویان رشته گرافیک و ارتباط تصویری آموزشکده فنی و حرفه‌ای الزهراء (س) تبریز)
کد مقاله : 1018-CNF-FULL
نویسندگان
ضحی اصغرزاده چرندابی *
گروه هنر/دانشگاه فنی و حرفه ای/تهران/ایران
چکیده مقاله
در دوران پاندمی جدید،با بوجود آمدن الزام تغییر روش آموزشی از سنتی به برخط، با توجه به اینکه دروس کارگاهی بیشترین ساعات درسی رشته هنر را به خود اختصاص می‌دهند که با آموزش عملی توسط استاد و ایجاد روابط استاد شاگردی همراه است،فراگیران و مدرسان این دروس با چالش‌های بیشتری نسبت به دروس نظری مواجه شدند. به مرور شیوه آموزش الکترونیکی برخط، افق‌های جدیدی پیش روی فراگیران و مدرسان گشود. بنابراین مقوله‌ای که در برخی کشورهای جهان سال هاست آغاز شده،در ایران در حال پاگرفتن است و از لحاظ کمی و کیفی باید مورد توجه بیشتری واقع شود.این پژوهش با روش پیمایشی مقطعی جهت مشخص شدن میزان بازدهی کلاس‌های مجازی دروس کارگاهی هنر در دوران پندمی انجام شده است.بنابراین پرسشنامه ای با 32 سوال براساس اصول نظریه ارتباط‌گرایی جورج زیمنس، طراحی شده،روایی آن توسط خبرگان امر و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ تایید شد و در اختیار جامعه آماری قرار گرفت.جامعه آماری در این پژوهش به صورت رندمی، شامل 100 نفر از دانشجویان دختر مقاطع کاردانی و کارشناسی رشته گرافیک و ارتباط‌تصویری دانشگاه فنی و حرفه‌ای الزهراء (س) تبریز است،که واحدهای درسی کارگاهی را به صورت برخط گذرانده‌اند.در این تحقیق با اتکاء به نتیجه که میزان بازدهی کلاس‌های مجازی دروس کارگاهی هنر را نمایان می‌سازد، برنامه‌ریزی‌های آموزشی بر اساس نظریه ارتباط گرایی جورج زیمنس، به عنوان یک نظریه آموزشی فراگیر محور، که برای عصر دیجیتال تدوین شده است، برای پیشبرد اهداف آموزشی با رویکردهای کاربردی و ارتقاء کیفیت آموزش مجازی دروس کارگاهی، پیشنهاد می‌گردد.
کلیدواژه ها
آموزش مجازی، دروس کارگاهی، ارتباط تصویری، ارتباط گرایی، جرج زیمنس.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی