| مضامین و نقوش عامیانه بناهای مذهبی مازندران و بیان هنری در آموزش فلسفه برای کودک (مبتنی بر اندیشه علامه جعفری) |
| کد مقاله : 1048-CNF-FULL |
| نویسندگان |
|
سمیه زارعی *1، محمد اعظم زاده2، همایون حاج محمد حسینی3 1فارغ التحصیل دانشگاه مازندران، بابلسر، دانشکده هنر و معماری 2استادیار گروه صنایع‌دستی و پژوهش هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران 3استادیار گروه صنایع‌دستی و پژوهش هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر |
| چکیده مقاله |
| روش فلسفه برای کودک، مطالعه‌ی جمعی یا خواندن داستانی کوتاه و چند مجلسی و خاستگاه آن فلسفه‌ی تربیتی است. داستان سکوی پرشی برای تفکر کودکان از راه پرسش در مفاهیم بیان‌شده در داستان است که این پرسش‌ها برای آن‌ها مسئله‌ساز می‌شود. برای خوانش بهتر و جذابیت داستان برای کودک، در راستای استفاده از فرهنگ بومی در آموزش فلسفه برای کودک، می‌توان از نقوش عامیانه بناهای مذهبی مازندران با توجه به مضامین متنوع برگرفته از متون کهن ادبی این بناها، برای مصورسازی داستان استفاده کرد. انتخاب داستان و نقوش برای پرورش تعلیم و تربیت و رشد اخلاقی در کودک، می‌تواند مبتنی بر اندیشه‌ی علامه جعفری باشد. به همین منظور این پژوهش در پی پاسخ به پرسش این است که؛ آموزش فلسفه برای کودک در داستان بومی مصور شده با نقوش عامیانه در بناهای مذهبی مازندران، مبتنی بر اندیشه علامه جعفری چگونه بازخوانی می‌شود؟ روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و از منظر هدف کاربردی است. ابزار این پژوهش منابع کتابخانه‌ای، دانشگاهی و از تحقیقات معتبر و مجلات علمی ـ پژوهشی برداشت کلی دارد. نقوش بناهای مذهبی مازندران، به‌صورت میدانی گردآوری‌شده است. انتخاب داستان‌های بومی برای آموزش فلسفه به کودک، متونی با مضامین مختلف (بومی، ملی، حماسی، اساطیری، مذهبی، دینی و اعتقادی) و مصورسازی با نقاشی‌های عامیانه بناهای مذهبی مازندران که بابیان های مختلف و مضامین متعدد ترسیم شدند، می‌تواند بر اساس استدلال‌های علامه جعفری در فرهنگ و هنر در مسیر حیات معقول باشد. درنهایت داستان‌های بومی مصور راهکاری مناسب برای پرورش رشد اخلاقی و تربیتی کودک است. |
| کلیدواژه ها |
| نقوش عامیانه، آموزش فبک، بناهای مذهبی، علامه جعفری |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |