| جایگاه آموزش هنر در برنامه های درسی دانشگاه فرهنگیان (مطالعه موردی: آموزش جغرافیا |
| کد مقاله : 1104-CNF-FULL |
| نویسندگان |
|
علی صادقی * دانشیار گروه علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه فرهنگیان، تهران |
| چکیده مقاله |
| دانشگاه فرهنگیان مبتنی بر اسناد بالادستی و به ویژه ساحت‌های شش‌گانه سند تحول بنیادین و اساسنامۀ خود، از سال 1394 عنوان رشته‌های تحصیلی را از دبیری به «آموزش» تغییر داد تا تأکیدی مضاعف بر کسب شایستگی تربیتی موضوعی (PCK) در کنار سایر توانمندی‌های عمومی و موضوعی دانشجومعلمان داشته باشد. از این رو، کسب «سواد هنری«، برای ایجاد حس زیبایی‌شناختی، پرورش خلاقیت‌های هنری و تفکر فلسفی و نگرش صحیح در اذهان و رفتار فراگیران، به عنوان یکی از ساحت‌های شش‌گانه تعلیم و تربیت مورد تأکید قرار گرفت. همین امر سبب الزامی شدن درس «آموزش هنر» در برنامه‌های درسی دانشگاه گردید. یکی از رشته‌های مهم تحصیلی دانشگاه فرهنگیان «آموزش جغرافیا» است که به واسطه اهداف مندرج در این برنامه، دانشجومعلمان با دانش، مهارت و تفکر جغرافیایی آشنا می‌شوند تا نگرش آنها نسبت به موقعیت جغرافیایی و محیطی و نیز عملکردشان در جغرافیایی رفتاری، بهبود باید. با اینحال، شاید بتوان یکی ازچالش برانگیزترین موضوعات پیشِ روی آموزش و آموزش جغرافیا را تاکید بر دانش ومحفوظات دانست که موجبات رشد تک بُعدی فراگیران را فراهم می‌کند. از این رو، آموزش هنر در جغرافیای متنوع ایران، ضمن تقویت «سوادهنری»، با عناصر و مولفه‌های مختلفی چون، بافت، زمینه، رنگ، تصویر، ماکت و مدل، نقشه‌های جغرافیایی، فیلم و سایر ابزار آموزش جغرافیا، ضمن کسب سواد جغرافیایی، می‌تواند منجر به تقویت مبانی شناختی، نگرشی و مهارتی فراگیران شده و دانشگاه فرهنگیان را بیش از پیش به اهداف مندرج در برنامه‌های تعلیم و تربیت موفق نماید. |
| کلیدواژه ها |
| دانشگاه فرهنگیان، برنامه درسی، آموزش هنر، آموزش جغرافیا، سواد جغرافیایی |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |